06 mrt Misschien moeten we meer naar Nostalgie luisteren

Ik schrijf dit stuk met uitzicht op St. Paul’s cathedral in Londen. Hier zijn doet me meteen denken aan Brexit. Wat is er gebeurd dat Brexit er gekomen is. Waarom heeft Johnson de afgelopen verkiezingen toch met ruime meerderheid gewonnen, ondanks dat vooraf mensen dachten dat dit het moment was om toch een nieuw referendum af te dwingen.

Natuurlijk speelt het alternatief voor Johnson een rol. Labour en Libdem waren niet sterk en niet aantrekkelijk genoeg. Maar misschien speelt er iets anders mee. Misschien wil de meerderheid van de Britten toch gewoon echt weg uit de EU. Misschien verlangen ze terug naar ‘good old England’ of ‘the great British empire’.

Wij maken daar wel eens grapjes over. Die Britten die denken dat ze nog in de vorige eeuw leven. Tegelijkertijd is the UK een enorm populair land om te bezoeken. Velen van ons vinden het landschap prachtig en houden van de nostalgisch aandoende stadjes en dorpjes. Zelfs in het drukke en hippe Londen is nostalgie enorm aanwezig. Van de ‘changing of the guards’ waar ik net langsfietste tot bepaalde zichtlijnen op St. Paul’s die niet geblokkeerd mogen worden door hoge nieuwe wolkenkrabbers.

Dat doet mij denken over nostalgie in Nederland. Veel mensen missen de Gulden nog steeds. Met Carnaval komen alle tradities keihard weer boven tafel en in de migratie of EU debatten komen ‘de typisch Nederlandse dingen’ vaak naar voren als niet te missen zaken.

Vaak wordt er schamper gedaan over mensen die dat soort dingen roepen. De partijen als Forum en PVV die vaak ‘de Nederlandse waarden’ met hand en tand verdedigen worden weggezet als nationalistisch en fout.

Dus waar we aan de ene kant heel graag op vakantie gaan naar een land omdat het zo veel mooie oude traditionele zaken nog in ere houdt, maken we mensen die dit in Nederland benoemen een beetje belachelijk.

Begrijp me niet verkeerd, ik vindt dat alle mensen gelijk zijn en ik hou van de EU en de mogelijkheden die het biedt. Ik vind dat mensen vrij moeten mogen bewegen en helemaal zichzelf moeten mogen zijn, inclusief voorkeur voor religie en politiek.

Maar ik denk dat het ons als maatschappij kan helpen het gat tussen de geglobaliseerden en niet geglobaliseserden te overbruggen als we allemaal iets vaker luisteren naar Nostalgie.